Tijdens het vorige verblijf hebben Wilma en Marte een bezoek gebracht aan de school waar Tammy vrijwilligerswerk doet. De school heeft de naam Meg Foundation (genoemd naar de oprichter van de school) en is onderdeel van het Kinamba Project. Zij zijn daar toentertijd heel hartelijk ontvangen. Tijdens hun bezoek bleek dat er onder de kinderen een enorm tekort was aan schoenen en (blanke) poppen. Dat was dus aanleiding voor een mooi projectje tijdens de periode dat ze in Nederland waren. In de school van Marte en onze kerk hebben zij een oproep gedaan voor poppen en schoenen.
En dat heeft resultaat gehad. Maar liefst 25 paar kinderschoenen en ook nog zes poppen zijn op deze wijze ingezameld. Tijdens hun reis van Nederland naar Rwanda hadden ze gewoon een extra tas bij zich om dit alles te vervoeren. Als de douane vragen had gesteld, dat was het antwoord geweest dat Marte ook wel Imelda wordt genoemd.
Vorige week zijn we met zijn drieën naar de school geweest om de schoenen en poppen te overhandigen. Marte heeft aan Tammy de twee zware tassen gepresenteerd met daarin de ingezamelde objecten. Tammy was blij verrast dat we zoveel hadden ingezameld en ze was er van overtuigd dat de kinderen ze heel goed kunnen gebruiken. Voorlopig worden ze even opgeborgen, het wachten is op Meg, als die binnenkort terugkomt uit Engeland zal beslist worden hoe en aan wie ze worden uitgedeeld.
Ik was er nooit geweest, dus Tammy heeft mij nog even een kleine rondleiding gekregen. Ik moest wel een beetje oppassen, want ze waren juist bezig met het schilderen van de daken. De autoriteiten van de wijk hadden beslist dat in deze wijk alle daken rood of blauw moesten zijn. En als je dak een andere kleur heeft, dan moet je gauw aan de slag om te zorgen dat het in orde komt. Bij thuiskomst bleek er helaas toch een dikke klodder blauwe verf op mijn blouse zijn terecht gekomen.
’s Ochtends is het veel drukker op de Meg Foundation want dan zijn alle kinderen van de ‘nursery’ aanwezig. Dan is het een drukte van belang, want het zijn er wel meer dan honderd. Tot voor kort hadden ze deze klassen ook in de middag, maar sinds kort mag dat niet meer van de overheid. Nu mogen deze alleen nog maar in de ochtend plaatsvinden.
’s Middags zijn er kinderen die in de ochtend naar de basisschool gaan en in de middag bijles krijgen bij de Meg Foundation. En ook een beetje om ze van straat te houden, want vaak hebben ze geen ouders, of de ouders kunnen niet voor hun zorgen. Ook zijn er klassen voor volwassen die analfabeet zijn. En er is ook ruimte voor projecten van vrouwen die allerlei producten maken zoals manden, poppen en juwelen.
Op de website van de Meg Foundation is een overzicht van al hun activiteiten: http://www.kinambaproject.org.uk.
Na de rondleiding en de overhandiging hebben we nog even rondgekeken op het schoolplein waar een aantal kinderen inmiddels vrolijk aan het spelen was. De jongens speelden voetbal en de meisjes deden een ingewikkeld dansje. Ze klapten in hun handen, terwijl ze ondertussen met dan weer met hun ene voet naar voren gingen en dan weer met hun andere. Het leek ook wel een soort wedstrijdelement te hebben, want het ene meisje reageerde weer op het andere meisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten