Jeune Afrique interviewt Paul Kagame

In de Jeune Afrique nummer 2732 van 19 tot en met 25 mei 2013 stond een interview met Paul Kagame. Nu is mijn Frans niet al te best, maar ik heb toch een poging gewaagd om het te lezen. Met Google Vertalen op de achtergrond heb ik er het beste van gemaakt. Ik was wel benieuwd of het interview nu in het Frans of het Engels plaats heeft genomen. Het Frans van Kagame schijnt niet zo goed te zijn, dus ik denk in het Engels, vooral ook vanwege de sentimenten uit het verleden. Ook grappig om te zien dat Paul Kagame in het Frans opeens een ‘accent aigu’ op de laatste letter heeft staan en in het Frans is het dus opeens Paul Kagamé.

Jeune Afrique begint meteen hard van stapel en zegt dat de laatste maanden vast wel moeilijk voor hem zijn geweest: beschuldiging van inmenging in het conflict in de DRC, gedeeltelijke opschorting van buitenlandse hulp, kritische rapporten van de Verenigde Naties. Zij vraagt welke lessen Paul Kagame hieruit heeft getrokken. Paul Kagame antwoordt zoals het van hem verwacht mag worden, het doet hem weinig, het is niet de eerste keer dat Rwanda beschuldigd wordt.

Over M23 lijkt Paul Kagame opeens wat kregelig te worden. Hij geeft aan niets met M23 te maken te hebben en vraagt zich af waarom iedereen zich zo druk maakt over M23. Er zijn ze veel meer andere rebellengroepen in de DRC.

Succesverhalen zijn er ook. Paul Kagame is er trots op dat zijn land is gekozen in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, ondanks een vijandige campagne van tegenstanders. En dat internationale investeerders binnen de kortste keren zich hebben ingetekend voor de door Rwanda uitgeschreven lening vindt hij een teken dat Rwanda op de goede weg is.

Eigenlijk niets nieuws onder de zon. De kritiek wordt tegengesproken of gebagatelliseerd. De nadruk wordt gelegd op positieve verhalen. Maar heeft elke politicus hier geen last van?

Verderop in het interview wordt opgemerkt dat de partij van Paul Kagame (RPF, of zoals de Fransen zeggen FPR) niet alleen politiek bedrijft, maar daarnaast een economische factor van belang is in Rwanda en of dat wel gezond is. Paul Kagame antwoordt dat dit verklaard moet worden door haar historie. Vanaf haar ontstaan heeft de RPF het belangrijk gevonden om financieel onafhankelijk te zijn. In het verleden wilde men er voor zorgen dat de basisbehoeften beschikbaar zouden zijn: suiker, zout, zeep, benzine, etc. Nu heeft men de focus verlegd en houdt men zich meer bezig met strategische sectoren zoals telecommunicatie en infrastructuur. Bij doorvragen over mogelijke conflicterende belangen geeft hij aan dat dezelfde regels gelden voor de bedrijven die gerund worden door de RPF als de reguliere bedrijven. Om dat te ondersteunen wordt nog maar eens benadrukt dat Rwanda in vergelijking met andere Afrikaanse landen heel erg hoog scoort in transparantie en het bestrijden van corruptie.

Maar dan komt natuurlijk de hamvraag. Volgens de grondwet van Rwanda kan er geen derde termijn voor Kagame zijn als president. Zal hij zich gaan houden hieraan houden en terugtreden in 2017? Opvallend genoeg wordt hier niet volmondig mee ingestemd. Kagame zegt dat het debat nog open is en dat hij het debat aanmoedigt. In zijn opinie is een wisseling van de macht nodig, omdat de dynamiek van de samenleving dat vraagt. Daarvoor moet er wel sprake van zijn dat er wordt voldaan aan twee voorwaarden. Ten eerste dat er sprake is dat de vooruitgang doorzet op alle gebieden en dat de nationale veiligheid word gegarandeerd.

Nou, dat lijken mij twee voorwaarden waar gemakkelijk niet aan voldaan kan worden in 2017 en dat biedt Paul Kagame dus alle mogelijkheden om gewoon aan te blijven na zijn tweede termijn. Jeune Afrique concludeert dan ook dat als volgens Kagame het in belang is van Rwanda om aan te blijven dat hij dat zal doen. Hierop wordt door Kagame gezegd dat het nu nog veel te vroeg is om dat te concluderen. Lijkt mij ook, die conclusie zullen we pas in 2017 mogen trekken!