bertinafrika: De weg van huis naar markt en busstation

Dit is een impressie van de weg van mijn huis naar de markt en het busstation.

Door het kleine poortje in de grote poort ga ik de straat op en slaan dan rechtsaf. Ik loop dan over de onverharde weg een paar honderd meter tot een kruispunt waar mijn straat overgaat in een verharde weg. De meeste straten in Rwanda hebben geen naam, al schijnt mijn straat inmiddels de naam van ‘Security Road’ te hebben gekregen. Tijdens een umuganda in 2011 zijn in elke umudugudu door de buurtbewoners namen gegeven aan de straten in hun wijk. Tot nu toe heeft dit echter nog niet geleid tot naambordjes.

Dan sla ik linksaf een ander onverharde weg op, die steil omhoog loopt. Dit is altijd een pittig stukje klimmen.

Aan het eind gekomen sla ik hier rechtsaf. Over deze onverharde weg loop ik zo’n 500 meter door tot de grote doorlopende verharde weg met veel verkeer van auto’s, motoren en fietsen. Onderweg kom ik de verlaten kerk tegen die nu gekraakt wordt door een zeer arm gezin.

Bij de drukke straat aangekomen ga ik linksaf en weer omhoog. Vanwege het verkeer is het zaak om goed aan de linkerkant te blijven lopen.

Even verderop is aan de rechterkant van de weg staat een klein winkelcentrumpje met drie supermarkten op een rij. Alle drie met bijna hetzelfde assortiment. Verder is er nog een bar, een kapperszaak en een zaak waar ze kinderkleding verkopen. Aan de linkerkant staat een kapper, een naaister, een bar en een klein winkeltje waar ze koud bier verkopen.

Dan gauw weer linksaf de eerstvolgende onverharde weg om het drukke verkeer te vermijden.

Na honderd meter weer rechtsaf een vrij lang stuk omhoog over wederom een onverharde weg. Aan de rechterkant staat een klein barretje. Even verderop stond een hele poos een vrij nieuw, maar leeg gebouw. Onlangs is daar het Tedic snack centrum geopend. Ik zie er nog niet zo veel publiek. Tenslotte is er de Winners Chapel aan de linkerkant en aan de rechterkant een nieuwe polikliniek waarin je behandelt kan worden voor elke ziekte die maar kunt bedenken. Bij een kruispunt gaat de weg over in een verharde weg en voeg ik me weer bij het drukke verkeer.

Dat is de drukte die hoort bij de omgeving van een markt. Aan de linkerkant staan drie kappers en een restaurant. Aan de rechterkant nog een kapper, een klein winkeltje en het New Vision restaurant. Deze laatst lijkt een verzamelplek voor alle fiets- en brommertaxi’s, want die staat daar altijd buiten geparkeerd.

Even verderop wederom een kruispunt, schuin links staat dan de grote overdekte Kimironko markt, waar wij altijd onze groente en fruit kopen. De weg linksaf gaat naar ‘La Pirogue’. De weg rechtsaf naar ‘Nyoma Choma'. Aan de rechterkant staan drie kapperszaken op een rij, uit de zaak op de hoek komt altijd zeer luide muziek die je al van verre kunt horen.

De grote overdekte markt van Kimironko bevindt zich aan de linkerzijde en even verderop is een ingang naar binnen. Binnen de omheining sla ik dan gelijk rechtsaf om vervolgens linksaf de hoek om te gaan om even verderop uit te komen bij Sabiti, ons fruitmannetje.

Om naar het busstation te gaan laat ik de markt links liggen en kom ik uit op een T-splitsing. Op de hoek aan de linkerkant staat een geheel nieuw winkelcentrum. Een paar maanden geleden was het nog een bouwput, maar nu staat er iets moois.

Op de T-splitsing ga ik linksaf over een voetpad langs een zeer drukke weg met nog meer winkeltjes aan de linkerkant. Aan de rechterkant staan twee grote banken en hotel ‘Le Printemps’.

Na tweehonderd meter is er aan de linkerkant een trapje omhoog en via het poolcentrum kom ik op het busstation van Kimironko. Na het poolcentrum sla ik gelijk rechtsaf om bij de bussen te komen.