M23 is de afkorting van ‘Mouvement du 23-Mars’. De beweging van 23
maart verwijst naar de datum van 23 maart 2009, de dag dat de CNDP (Congrès
National pour la Défense du Peuple) een verdrag heeft ondertekend met de
regering van de Democratische Republiek Congo (DRC).
De CNDP was een rebellenleger dat actief was in het oosten
van de DRC vocht tegen het Congolese leger en tegen de FDLR (Forces
Démocratiques de Libération du Rwanda), dat is de rebellenorganisatie van de
Hutu’s uit Rwanda, gelieerd aan het genocidaire regiem van 1994, en die na de
genocide zijn gevlucht naar het land dat toen nog Zaire heette. De CNDP
stond onder leiding van Laurent Nkunda, een Tutsi uit de DRC. Nkunda is geen
lekkere jongen en is beschuldigd van oorlogsmisdaden. Op 22 januari 2009 is hij
gearresteerd door de regering in Rwanda. In een deal tussen de DRC en Rwanda is
dat geregeld. Nkunda schijnt nog steeds gevangen te zitten in afwachting van
zijn proces.
Vlak voor de arrestatie van Nkunda is de
leiding van de CNDP in handen gekomen van Bosco Ntaganda, een Tutsi uit
Rwanda. De arrestatie van Nkunda en de overname door Ntaganda staan niet
helemaal los van elkaar. Ntaganda is ook geen lekkere jongen, want ook hij
wordt gezocht voor oorlogsmisdaden. Maar dat belette hem niet om de koers van
de CNDP te verzetten. Voortaan zou het samen met het Congolese leger ten
strijde trekken tegen de FDLR en ook Rwanda steunde deze nieuwe koers. De
samenwerking werd dusdanig geïntensifieerd dat op 23 maart 2009 een verdrag
werd ondertekend dat de CNDP een onderdeel werd van het Congolese leger.
Iedereen blij, een vredesverdrag tussen de regering van de DRC
en een belangrijk rebellenleger in het oosten van het land. Het leek zo mooi,
Maar de praktijk is natuurlijk veel weerbarstiger. Een rebellenleger integreren
in een regulier leger dat gaat zo maar niet. Dan kan dus ook niet goed gaan,
toch heeft het nog ruim drie jaar geduurd.
Maar in april 2012 was het voorbij. Zo’n 300 soldaten,
voornamelijk oorspronkelijk van de CNDP, waren het zat, gingen het reguliere
leger weer uit en begonnen een nieuwe rebellengroepering genaamd M23. Ntaganda
werd van stal gehaald en is nu de leider van deze groep. M23 bivakkeert in het
oosten van de DRC ten noorden van Goma, in het gebied op de grens tussen de
DRC, Rwanda en Uganda.
Wat wil deze M23? Officieel hebben ze natuurlijk een
heleboel mooie eisen. Om te beginnen dat het vredesverdrag van 23 maart 2009
daadwerkelijk wordt uitgevoerd. En daarnaast nog allerlei mooie zaken zoals
democratie en mensenrechten. In werkelijkheid willen ze gewoon een eigen stukje
land waar ze kunnen doen en laten wat ze willen. In november 2012 hebben ze
voor een paar dagen Goma even ingenomen, zonder ook maar tegengewerkt te worden
door het Congolese leger of door de troepen van de Verenigde Naties, alleen
maar om even te laten zien waartoe ze in staat zijn. Het Congolese leger is
natuurlijk een zooitje en de troepen van de Verenigde Naties mogen alleen
toekijken.
M23 is een ordinaire rebellenbeweging dat dood en verderf zaait
in het oosten van de DRC. Wat te doen om dit groepje te stoppen? De
beschuldiging is nu dat Rwanda de M23 ondersteund met geld en materieel. Alleen
Rwanda ontkent in hevige mate dat ze er iets mee te maken heeft.
Wat zou het belang van Rwanda kunnen zijn om M23 te steunen?
Allereerst misschien de meest legitieme, namelijk de strijd tegen de FDLR. De
FDLR is weliswaar niet enorm sterk, het lijkt me onmogelijk dat ze Rwanda
kunnen binnenvallen, maar ze zijn wel irritant voor Rwanda. Vanuit de DRC zorgt
de FDLR regelmatig voor speldenprikjes door aanslagen te plegen. Het Congolese
leger is te zwak om hier iets tegen te ondernemen en ze heeft er waarschijnlijk
ook niet zo veel zin in. M23 trekt wel ten strijde tegen de FDLR en men zegt
dat Rwanda soms haar eigen militairen levert om hen daarbij te ondersteunen.
De andere redenen zijn veel minder legitiem. Zodra M23 zijn
gang gaat zal de DRC altijd een zwakke staat blijven. En zolang dat het geval
is, kan Rwanda natuurlijk opereren als een sterkte staat in de regio. M23 moet
in de ogen van Rwanda ook niet te sterk worden, want dat kan ervoor zorgen dat
er tegenkrachten komen. Dat kun dus een reden zijn om M23 te steunen tot het
punt dat ze lastig zijn voor de DRC.
Het oosten van de DRC zit vol met natuurlijke grondstoffen.
Men beweert dat deze grondstoffen massaal door Rwandese maatschappijen uit de
grond worden gehaald om vervolgens verhandeld te worden over de gehele wereld.
Dat kan doorgaan net zo lang het Congolese leger niet in staat is om hier tegen
op te treden. Zolang M23 of aanverwante groeperingen onrust veroorzaken, is het
gemakkelijker voor Rwanda om door te gaan met haar activiteiten.
De DRC is een enorm land. Een stad als Goma in het oosten is
meer dan 1.500 kilometer verwijderd van de hoofdstad Kinshasa. Per weg is er
helemaal geen verbinding. Dat kan alleen met het vliegtuig, of het heel veel
moeite over de rivier de Congo. Voor Goma is Kigali in Rwanda of Kampala in
Uganda veel dichterbij. De mensen die in het oosten wonen zijn heel anders dan
die in het westen wonen. Er zijn geruchten dat de beid Kivu provincies in het
oosten van het land zich wel willen afscheiden van de DRC. M23 kan hieraan
natuurlijk een bijdrage leveren. Officieel zal Rwanda dat niet bevestigen, maar
een nieuwe staat met een hoog Tutsi-gehalte als westelijke buurman zouden ze
vast niet erg vinden.
Al met al genoeg redenen om M23 een beetje te steunen, maar
al met al nog meer redenen om dat natuurlijk niet toe te geven. En of ze het
werkelijk doen, dat is nooit met zekerheid te zeggen. De rapporten van de ‘Group
of Experts on the Democratic Republic of the Congo’ zeggen dat Rwanda wel deze
steun geeft. Rwanda beweert dat deze groep bevooroordeeld is. Wat is nu de waarheid?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten