Management Committee overpeinzingen

Naar aanleiding van de beslommeringen rond de verkiezing van Gaston Rusiha in het nationale parlement ben ik eens gaan nadenken over hoe het ging in het bestuur van de RNDSC (Rwanda National Decade Steering Committee). Het bestuur van de RNDSC heet Management Committee en bestond uit 8 leden.

James Ndahiro is de voorzitter. Een belangrijk man gezien al zijn functies. Hij is voorzitter van Sonarwa, een van de grootste verzekeraars van Rwanda. Hij is de oprichter geweest van de RSE (Rwanda Stock Exchange), en daar zit hij ook nog steeds in het bestuur. En hij zit in het Oost-Afrikaanse Parlement, de EALA (East African Legislative Assembly). Alle vijf landen van dit parlement (Burundi, Kenia, Rwanda, Tanzania en Uganda) leveren 9 leden aan. Deze leden worden gekozen door het nationale parlement van de lidstaten. In 2007 is zijn eerste mandaat van 5 jaar ingegaan, in 2012 is deze nog eens met 5 jaar verlengd. Ik denk dat je wel wat voorstelt als het parlement ervoor kiest om jou uit te zenden naar deze vergadering.

Gaston Rusiha is de vicevoorzitter. Ook een belangrijk man. In het verleden was hij viceburgemeester van de stad Kigali. Daarna was hij Administration and Finance Director bij CNLS (Commission Nationale de Lutte contre le Sida). In 2011 is hij verkozen tot voorzitter van de NCPD. In september 2013 heeft de verkiezing gewonnen om namens de gehandicapten zitting te nemen in het nationale parlement. In een heel ver verleden ook actief in de FACHR (Federation of Associations and Centres for the Handicapped of Rwanda) en FENAPH (Fédération Nationale des Personnes Handicapées).

Pierre Claver Rwaka zat tot september 2013 in het parlement namens de gehandicapten. Hij zat daar sinds september 2008. Hij zat dus dicht op het vuur wat betreft het creëren van wetgeving. De ideale plek om invloed uit te oefenen en de belangen van gehandicapten te behartiging bij het tot stand komen van nieuwe wetten. In een verder verleden had hij functies binnen het NOC (National Olympic Committee) en de NPC (National Paralympic Committee) en waarschijnlijk ook bij FENAPH.

Bernard Bagweneza vertegenwoordigt wat wij noemen het maatschappelijke middenveld. Hij is actief in de wereld van de Ngo. Eerst was hij de leidsman van UPHLS (Umbrella des Personnes Handicapées dans la Lutte contre le Sida), een lokale Ngo. In de loop van 2011 maakte hij de overstap naar SHIA (Swedish Organisation of Disabled Persons International Aid Association), de lokale vestiging van een internationale Ngo. Dat is toch een streepje hoger op de maatschappelijke ladder, en het verdient ook nog vast beter ook.

Donatilla Kanimba is de voorzitter van de RUB (Rwanda Union of the Blind). Zij zit dus ook de wereld van de Ngo’s.

Van de overige drie leden van het Management Committee is niet zo veel te melden. Beatrice Umutesi is journalist. Innocent Twagirayezu woonde in Butare. Anicet Kibiriga is student en doet iets bij de SFAR (Student Financing Agency Rwanda). Als ze bij een vergadering waren dan was hun bijdrage veelal miniem. Het was dan meer opvulling dan aanvulling. Annicet is nog het vaakst bij de vergadering aanwezig geweest. Voor hem als student was het waarschijnlijk het gemakkelijkst om even langs te komen en dan was de vergoeding van 3.500 RWF voor het op komen dagen op de vergadering natuurlijk ook zeer welkom.

Naast het Management Committee waren er ook nog 7 zogeheten Subcommittees, zoals het Women and Gender Subcommittee en het Infrastructure Subcommittee. Op papier hadden deze Subcommittees in totaal 42 leden, maar gedurende 2011 heeft er geen enkele vergadering plaatsgevonden. Dit heeft misschien ooit gefunctioneerd, maar in 2011 niet meer.

In het jaar 2011 is de aanwezigheid op de gehouden vergaderingen van het Management Committee als volgt geweest.

Management Committee Meetings 2011	10-feb	29-mrt	10-jun	22-sep
James Ndahiro	x		x
Gaston Rusiha		x
Pierre Claver Rwaka		x
Bernard Bagweneza	x			x
Donatilla Kanimba	x
Innocent Twagirayezu				x
Beatrice Umutesi		x
Anicet Kibiriga	x	x	x

Bij al deze vergaderingen waren natuurlijk ook Bruno en Saphira aanwezig. Saphira voor de notulen en Bruno als hoofd van het bureau. Ik ben ook bij elke vergadering geweest. Nicole heeft de eerste gemist, want toen was ze er nog niet, maar bij elke volgende was zij er ook bij.

Mijn eerste vergadering was 10 februari. Alles was nieuw voor mij en ik heb geprobeerd om zo veel mogelijk informatie tot mij te nemen. Het leek mij een enthousiaste club met veel ideeën om te worden uitgevoerd.

Vanaf de volgende vergadering werd het allemaal een beetje minder. Volgens de planning wordt er ongeveer elke maand vergaderd en de volgende datum van 16 maart zou dan ook een heel logische zijn. Dat is niet helemaal gelukt. Het is uiteindelijk 29 maart geworden, ook best nog wel redelijk. Op 29 maart was er uiteindelijk best wel een goede vergadering met een redelijke opkomst en goede discussies en besluiten. Vooraf aan deze vergadering heb ik uitgebreid met Gaston Rusiha zitten kletsen.

Voordat een vergadering wordt uitgeschreven wordt door Bruno eerst wel geïnventariseerd of de drie echt belangrijke en meest invloedrijke leden beschikbaar zijn. Dat valt niet mee. Vooral de voorzitter James Ndahiro is soms voor lange tijd telefonisch totaal onbereikbaar. Zeker als hij voor de EALA aan het vergaderen is in Arusha, Tanzania. Je zag Bruno gewoon wel eens moedeloos worden van het proberen om een vergadering te organiseren.

Als een vergadering uiteindelijk is uitgeschreven is het nog maar de vraag of deze doorgaat.  In aanloop tot de vergadering gebeurt er een hele poos niets en op de dag van de vergadering komen de eerste afmeldingen binnen, ook van mensen die bij de inventarisatie aangegeven hadden erbij te zullen zijn. Vooral als duidelijk wordt dat de belangrijke drie er niet bij zullen zijn wordt de vergadering geannuleerd. Dit is een trend die zich keer op keer herhaalde in verband met de vergaderingen van het Management Committee.

De volgende vergadering was gepland op 11 mei, maar ook deze ging niet door. Die van 10 juni zou in eerste instantie ook helemaal niet doorgaan, omdat er maar twee leden waren komen opdagen. Toch is deze voortgezet, alleen al omdat de voorzitter er bij was en omdat twee heel belangrijke zaken besproken moesten worden. Het ging ten eerste om de toekomst van de RNDSC en in de tweede plaats om een besluit te nemen voor de vervolgactie richting consultant Teddy K., die zo’n puinhoop had gemaakt van de uitgevoerde census. Omdat Gaston Rusiha niet aanwezig was, want die had hem ingehuurd, was het nu mogelijk om een gepeperde brief naar deze Teddy K. te sturen. Niet dat het iets heeft opgeleverd, maar het was tenminste iets. Voorzitter James Ndahiro voegde fijntjes toe dat er geen voorstander van was geweest om maar één individu in te huren voor een dergelijke opdracht. Misschien had hij dat wat duidelijker moeten zeggen toen hij werd aangenomen.

Daarna is het hele vergaderen helemaal ineengestort. Er is nog een poging geweest om er een te houden op 27 of 28 juni. Tijdens het bezoek van Kudakwashe Dube uit Zuid-Afrika die hier kwam namens de Secretariat of the African Decade of Persons with Disabilities (SADPD), is getracht om er een te houden op 21 juli. Dat is allemaal niet gelukt. In de maand augustus is geen echte poging meer ondernomen.

In de maand september is nog een ultieme poging gedaan. Die van 13 september ging wederom niet door, maar die van 22 september uiteindelijk wel, ondanks dat slechts twee leden zijn komen opdagen. Deze is alleen maar doorgegaan omdat niet lang na deze datum Bruno voor twee maanden afwezig zou zijn en Nicole definitief. Deze laatste vergadering heeft ook niet veel opgeleverd. Daarna is bij mijn weten geen vergadering meer geweest. En in de loop van 2012 is de RNDSC waarschijnlijk ook een stille dood gestorven.

Hoe komt het dat het Management Committee zou weinig voor elkaar heeft gekregen. Ik denk dat het komt doordat de drie belangrijkste mensen een druk bestaan hebben met heel veel bezigheden, waardoor ze weinig tijd hebben genomen om zich in te zetten voor de RNDSC. In de tweede plaats omdat ze allemaal concurrenten van elkaar zijn. Allemaal mannetjes die het belangrijkste willen zijn en daarom niet willen samenwerken met de anderen. Met name Rusiha en Rwaka lagen elkaar niet. Mogelijk dat Rwaka in 2008 het baantje in het parlement voor de ogen van Rusiha heeft weggesnoept. In 2013 heeft hij wraak genomen en alsnog het felbegeerde baantje ingepikt. Ndahiro stond leek er een beetje buiten te staan, de afwezige derde, eigenlijk voorzitter, maar ook weer niet heel nadrukkelijk aanwezig. Het leek erop dat men ontzag voor hem had, maar daar maakte hij dan geen gebruik van.

Maar misschien hadden ze allemaal wel door dat in 2011 de lucht aan het verdwijnen was uit de organisatie RNDSC en daarom niet meer zo zijn best deed. Ondanks de vaak mooie woorden voor steun.

Zie ook:
http://bertinafrika.blogspot.nl/2013/10/verkiezingsfraude-in-rwanda.html
http://bertinafrika.blogspot.nl/2013/10/hoe-kom-je-in-het-parlement.html