Normal people – Sally Rooney

Een tweede boek in corona tijd. Nog niet zo lang van mijn broer gekregen, geen idee meer wat de gelegenheid was. En waarom ik juist dit boek van hem gekregen heb, geen idee. Een boek in het Engels, genaamd ‘Normal people’, geschreven door Sally Rooney. Ik kon me niets voorstellen bij dit boek. Volgens de omslag winnaar van heel veel prijzen, dus het zal wel goed zijn.

Onbevangen ben ik eraan begonnen. De eerste paar bladzijden in het Engels, daar moest ik even inkomen, maar in het vervolg las het gewoon lekker vlot door. Binnen de kortste keren had ik het uit. Het viel dus niets tegen dat lezen in het Engels. En als het zo gemakkelijk wegleest, moet het wel goed geschreven zijn.

Het verhaal speelt zich af in Ierland en volgt de belevenissen van de hoofdpersonen Connell en Marianne gedurende een jaar of vier. Het begint in 2011, dan zitten ze beiden nog op de middelbare school. En het eindigt in 2015 en dan zijn ze een flink eind gevorderd met hun studie. Qua stijl vond ik de vorm waarin het geschreven werd aantrekkelijk. De schrijfster slaat soms maanden over om dan midden in het verhaal weer terug te grijpen op een eerdere periode, die dan weer logisch volgt op periode van daar weer voor. Ik begrijp nu wat er in deze zijn staat, ik hoop de lezer ook.

Was de stijl van het boek interessant, de hoofdpersonen vond ik in de loop der tijd steeds minder interessant te vinden. Ze hadden beiden, en daarmee samenhangend hun vrienden en familie, flink veel last van lekker moeilijk doen. Dat zal dan de jeugd van tegenwoordig wel zijn. Of misschien hoort het wel bij normale mensen.

Een bijzonder moment in dit boek is verder het verhaal dat ze in juli 2014 naar de televisie aan het kijken zijn naar de wedstrijd tussen Nederland en Costa Rica tijdens het WK voetbal in Brazilië. Maar helaas in de rust houden ze ermee op bij een stand van 0-0. Ik had nog gehoopt om in dit boek nog iets mee te krijgen van de geniale wissel van bondscoach Louis van Gaal. Vlak voor het einde van de verlenging bracht hij Tim Krul in het veld en hij zorgde met zijn twee gestopte penalty’s ervoor dat Nederland naar de halve finale kon gaan. Dat dat niet meegenomen is, vind ik een gemiste kans.