RNDSC

Ik werk bij de RNDSC. Dat betekent Rwanda National Decade Steering Committee. Dat is een hele mond vol, en als ik dat moet uitleggen aan iemand, dan moet altijd nog goed uitkijken om het correct te zeggen. Het is ook een beetje een vreemd orgaan. Wij zijn geen onderdeel van de overheid, maar wij zijn ook geen NGO. Wij zeggen altijd maar dat we er een beetje tussenin hangen.

Onze organisatie is de Rwandese variant van de ADPD (African Decade of Persons with Disabilities). Dit is een organisatie die in 2004 in Zuid-Afrika is ontstaan naar aanleiding van het feit dat de leiders van alle Afrikaanse landen in een vergadering van de AU (African Union) afgesproken hebben om binnen een decennium (1999-2009) de rechten voor mensen met een handicap in Afrika te hebben geregeld. Nu is dat nog niet helemaal gelukt, vandaar dat men dit decennium gewoon nog eens met tien jaar heeft verlengd. Dit verklaart ook het woord Decade in de titel van beide organisaties.

In 25 landen van Afrika is nu inmiddels een nationale variant van deze overkoepelende organisatie. De RNDSC is ontstaan in 2005. Op ons kantoor zijn nu vier mensen werkzaam. Dat zijn Bruno (Coordinator), Saphira (Administrative Assistant), Nicole (Management and Advocacy Coach) en ik (Finance and Accounting Advisor). Nicole en ik zijn beiden via VSO bij deze organisatie terecht gekomen.

Ons kantoor bestaat uit twee bescheiden ruimtes. In de eerste ruimte staat alle computers en daar zitten Bruno, Saphira en Nicole. De tweede ruimte is eigenlijk de vergaderruimte en vanwege ruimtegebrek neem ik daar meestal mijn intrek. De ruimtes die wij gebruiken zijn beschikbaar gesteld door MINALOC.

De RNDSC is de laatste tijd vooral bezig geweest om ondersteuning te geven aan het structuren van de diverse organisaties die zich bezig houden met de belangen van gehandicapten in Rwanda. Als resultaat staan er nu twee organisaties in de startblokken om deze belangbehartiging gestalte te geven.

In de eerste plaats is dat de National Council of People with Disabilties (NCPD). Dit is een soort parlement van alle gehandicapte mensen in Rwanda. In februari en maart van dit jaar hebben er verkiezingen plaatsgevonden van gehandicapten door gehandicapten. In Rwanda gebeurt dat trapsgewijs. Eerst zijn alle gehandicapten op cel niveau bij elkaar gekomen om uit hun midden een vertegenwoordiging van zeven personen te kiezen. Al deze gekozenen zijn op sector niveau bijeengekomen om hetzelfde te doen, en dat heeft via het district en de provincie uiteindelijk geresulteerd in een representatie op nationaal niveau. De NCPD moet ervoor gaan zorgen dat de belangen van de mensen zelf van onderaf, ‘grass root level’ is de mooie Engelse term hiervoor, terechtkomen bij het hoogste niveau.

In eerste instantie had ik wel wat vraagtekens bij dit parlement. In mijn opinie heb je een regulier parlement die ook moet opkomen voor de gehandicapte medemens, dus waarom zou je zo’n apart bureaucratisch orgaan in leven gaan roepen. Maar dat veranderde toen ik van iemand hoorde die zei dat de NCPD en de bijbehorende verkiezingen haar het gevoel gaven dat ze voor de eerste keer in haar leven gehoord voelde als gehandicapte. Dus voorlopig geef ik het het voordeel van de twijfel. Al ben ik ook bang dat dit orgaan niet de belangen van onderop naar bovenop gaat behartigen, maar juist een extra manier is om de beslissingen van bovenaf trapsgewijs naar onderen te brengen.

De tweede organisatie is de National Union of Disabilities’ Organizations of Rwanda (NUDOR). Dit is een overkoepelend orgaan van acht specifieke belangenorganisaties. Als voorbeeld noem ik de Rwanda National Union of the Deaf (RNUD) en de Rwanda Union of the Blind (RUB). Deze paraplu organisatie (ik vertaal hier rechtstreeks de term ‘umbrella organization’) moet de belangen van de diverse organisatie bundelen en dan verwoorden richting de Rwandese overheid.

Eigenlijk heeft de RNDSC zich mogelijk een beetje overbodig gemaakt, als deze twee organisaties zich sterk gaan ontwikkelen. Op dit moment zijn we dan bezig om na te denken over de toekomst. Is er nog voldoende bestaansrecht voor de RNDSC? Als we deze vraag met ja beantwoorden, dan is de volgende vraag hoe wij aan onze inkomsten gaan komen. Tot nu toe wordt de RNDSC voor het grootste gedeelte gefinancierd door VSO, omdat deze organisatie nodig was om de belangenbehartiging gestalte te geven. VSO is aan het overwegen om dit stop te gaan zetten. Een alternatief dat nu serieus wordt onderzocht is de mogelijkheid om het programma van de RNDSC een onderdeel te laten zijn van de NCPD. Gezien de overlap in doelstellingen is dit een serieuze optie. Bruno en mogelijk Saphira zouden gemakkelijk over kunnen stappen naar het ondersteunend bureau van de NCPD en er zijn veel mensen die hier steun aan willen geven. Wij blijft afwachten wat de uitkomst van deze zoektocht zal zijn.