maandag 28 maart 2011

Naar de kapper

Het moest er een keer van komen, een bezoek aan de kapper. Je kan hier niet een jaar zitten zonder naar de kapper te gaan. Wel met een beetje angst in de schoenen, want je hebt natuurlijk geen idee wat zo’n Rwandese kapper met je haar gaat doen.

De Rwandese vrouwen hebben de meest uiteenlopende en soms de meest bijzondere haarcreaties. Die moeten echt uren bij de kapper zitten. Je ziet allerlei dreadlocks in verschillende varianten, maar ook haar dat totaal ontkroest is en klassiek westers is geworden. Bij de mannen is het allemaal vrij uniform. Alle Rwandese mannen zijn kaal of hebben op zijn hoogst gemillimeterd haar. Die gaan gewoon een keer per week naar de kapper en dan gaat de tondeuse erover en klaar is kees. Ik ben bang dat dat het enige kunstje is dat ze kennen.

Het is dan ook duidelijk dat er heel veel kapperszaken (hair saloon of salon de coiffure, afhankelijk van de te prefereren taal) in Rwanda zijn, maar welke te kiezen. Gelukkig heeft Wilma ergens de kapperszaak met de naam ‘Premium Beauty Saloon’ gezien met de intigerende tekst: ‘For Whites & African Haircuts Treatments’. Dat suggereert in ieder geval dat ze wel eens een blanke geknipt hebben. Dus daar toch maar eens naar toe.

Ik kon al snel geholpen worden en zette me in de wiebelende kappersstoel. In mijn beste Frans legde ik uit wat de bedoeling was. De gevreesde tondeuse werd gepakt en de eerste lokken vlogen van de achterkant van mijn hoofd af. Oei, gaat dat wel goed? Ik wordt voor even gered door een stroomstoring. De tondeuse moet werkeloos toezien op het bijzittafeltje. Ik neem de gelegenheid waar met mijn handen te voelen wat de schade is. Het valt mee, er zit nog haar, al is het wel heel kort.

Tijdens de stroomstoring kon ik rustig overpeinzen wat ik zou doen als deze langer dan een paar uur ging duren, gelukkig kon na tien minuten de draad weer worden opgepakt. Na een poosje was het de buurt voor de voorkant van mijn haar. Ik was blij dat de tondeuse werd neergelegd en dat er een echte schaar tevoorschijn kwam. Nu werd ik van voren en van opzij goed onderhanden genomen. Ook hier is het goed kort geworden, maar het is acceptabel.

Nadat ik het resultaat heb goedgekeurd, met behulp van een tweede kleine spiegel, maar dan net andersom, werd ik doorgesluisd naar de volgende kamer voor het wassen van het haar door de jongste bediende. Dat was wel heerlijk relaxt, zeker nadat deze gevolgd werd door een langzame hoofdmassage.

Toen weer terug naar de kapper, die nog wat laatste oneffenheidjes wegwerkte en met de kam mijn haar in het juiste model deed. De tondeuse kwam toch nog even naar voren voor het bijwerken van mijn wenkbrauwen, kort maar niet kaal, dus ze zitten er nog wel hoor! Na een uur en 5.000 Frw lichter stond ik weer buiten. Ik heb in ieder geval het gevoel dat ik nu de komende drie maanden niet meer naar de kapper hoef.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten