We waren uitgenodigd voor de nationale kampioenschappen Goalball. Dat is een sport speciaal ontwikkeld voor blinden en slechtzienden, maar in principe zou iedereen kunnen meedoen. Het team bestaat uit drie spelers, en om voor iedereen de omstandigheden gelijk te laten zijn krijgen alle drie een afgeplakte skibril op. Het doel is negen meter breed en iets meer dan een meter hoog. Het doel van het spel is om een bal al rollend over de grond in het doel van de tegenstander te rollen. Binnen in de bal zit een belletje. Het verdedigende team probeert de bal tegen te houden, hierbij geholpen door het geluid van de bal.
De dag zou beginnen met drie kwartfinales. De drie winnaars zouden samen met Rwanagana A naar de halve finales gaan. Rwanagana A was het beste team in de voorrondes geweest en op grond daarvan automatisch geplaatst voor de halve finale. De twee halve finales zouden worden afgesloten door een wedstrijd om de derde plaats en natuurlijk de finale.
Toen we bij de zaal aankwamen waren de eerste twee kwartfinales al gespeeld en was de derde net aan de gang. Rwanagana B speelde tegen Bugesera en was duidelijk het betere team, dus alles leek erop te wijzen dat de beide teams uit Rwanagana onderling zouden gaan uitvechten wie er zou uitkomen in de finale.
Na een korte break is vreemd genoeg gelijk begonnen met deze halve finale. Rwanagana A was wel duidelijk beter dan B, maar kon maar moeilijk afstand nemen, mede door enkele foutjes in de verdediging. Uiteindelijk was de klasse van A toch voldoende om als winnaar uit de strijd te komen.
Maar toen begon het gedonder. De verliezende partij van eerste kwartfinale, onder leiding van de Zuid-Afrikaanse coach Berta, had protest aangetekend. Door scheidsrechterlijke dwalingen hadden zij ten onrechte de wedstrijd verloren. De jury had dat protest gehonoreerd en besloten dat de wedstrijd moest worden overgespeeld. Misschien maakt het wel uit dat het protest is ingediend door een buitenlandse coach, misschien ook wel niet. Het verliezende team Gahini stond dus vervolgens al klaar in de startblokken om te gaan spelen. Maar de oorspronkelijke winnaars KIE hadden daar waarschijnlijk niet zo veel zin in. Buiten het veld vonden er verhitte discussies plaats en er werd flink op de spelers ingepraat om toch maar binnen de lijnen te stappen. Uiteindelijk deden ze dat dan toch maar.
Deze wedstrijd was de meest eenzijdige van de dag. Gahini was heer en meester. Hun speler met nummer 3 was echt de ster van de ploeg. Hij gooide de bal zo hard en met een klein stuitje, zodat het voor de tegenstander heel moeilijk was om de bal tegen te houden. Hoe is het mogelijk geweest dat dit team ooit heeft kunnen verliezen in de eerste wedstrijd? Op een gegeven moment had één van de spelers van KIE er ook geen zin meer in, hij bleef gewoon op de grond zitten en verroerde geen vin meer. Gelukkig voor hem hadden zowel zijn medespelers als zijn tegenstanders dat niet door, dus de schade bleef beperkt. Even later werd hij dan ook maar gauw gewisseld.
In de daaropvolgende halve finale won vervolgens Gahini ook van Nyarugenge. Wij gingen ons dus opmaken voor een finale van Gahini tegen Rwanagana A. Dat zou wel eens een spannende wedstrijd kunnen worden. Maar het verliep anders, want Rwanagana was het niet eens met de gang van zaken rond het overspelen van de wedstrijd en weigerden vervolgens om aan te treden in de finale.
Dat zorgde voor een hoop gekrakeel. De jury heeft dan maar besloten om de teams die Gahini op weg naar de finale had verslagen onderling te laten uitmaken wie in de finale nog een keer tegen Gahini zou mogen spelen. Nyarugenge won van KIE en mocht dus nu in de finale aantreden. De finale werd een spannende aangelegenheid waarin Gahini uiteindelijk met 10-8 aan het langste eind trok.
Na afloop was er de prijsuitreiking voor de beste teams en de beste spelers. De winnaars vierden feest, maar ook alle andere aanwezige teams deelden mee in hun feestvreugde. Buiten zaten alle spelers van Rwanagana in de laadbak van de pick-up een beetje mokkend voor zich uit te kijken. Ze zagen er echt uit als slechte verliezers. In de analyse na afloop bleek dat de sterspeler van Gahini vorig jaar nog voor Rwanagana speelde, en dat dat mogelijk een rol heeft gespeeld bij hun beslissing. Zij wilden niet verliezen van hun oude teammaat.
De sport Goalball is best spannend om naar te kijken, maar het hele gedoe er om heen maakte het allemaal nog interessanter. Het was dus een zeer vermakelijke ochtend en deel van de middag. Haast reden om deze sport volgend jaar op de Paralympische Spelen in Londen te gaan bekijken, al zal daar geen team namens Rwanda aan deelnemen.
Hallo Bert,
BeantwoordenVerwijderenFijn dit te kunnen lezen,alsook van de prachtige foto's van voor ons bekende spelers in actie op het internet te kunnen bekijken en genieten. Wij zijn pas een week later in Rwanda aangekomenen en spijtig genoeg de kampioenschappen moeten missen!
Maar we hebben er wel heel veel over horen praten door de verschillende ploegen, toen we hen zoals ieder jaar hun de beloofde nieuwe truitjes,en of knie en ellboogbeschermers en of de beschermingsbrillen en een bal geven.
vraagje graag hadden wij die mooie foto van de overwinnaars met hun coach ontvangen.
Alvast bedankt, groetjes,
Marcel & Claudine
lidsecr@scarlet.be