KigaliUp

Zaterdag was er een muziek festival in de stad. Nu gebeurt er niet zo veel spannends in Kigali, dus zo’n festival mag je natuurlijk niet missen. Dit stond op de website http://kigaliup.com.

Festival Info

The first annual KigaliUp Music Festival

At: Kimihurura Roundabout in downtown Kigali, Rwanda’s capital

Hours: noon – 10:00 pm

Gate admission: 1000 – 3000 Rwandan francs

Festival site: Kimihurura Roundabout

Music and culture:
2 stages feature live performances by international, Rwandan and East African artists whose music celebrates Africa’s deep, diverse musical traditions and the modern music that has grown from those roots. Beautiful sounds will be created as traditional, hip-hop, Afro-beat, blues, rumba, funk and reggae artists do concerts and collaborate. Poets, comedians and dancers will also be part of the festivities (see artist page for details) Site features a marketplace with African food and crafts; beer garden and family zone.

Sponsors and supporters:

Calgary Folk Music Festival, Edmonton Folk Music Festival, Winnipeg Folk Festival, Saved By Radio Records, Ottawa Blues Festival, EWSA, MIJECPOC, RDB, TVR, MORIAh Entertainment, Positive Production, Chez Lando, IGIHE.COM, INYARWANDA.COM, CFM89.7, RADIO10, Isango, FLASH FM, CITY RADIO, and our wonderful individual donors.

Op vrijdag kregen we nog een sms van de organisatie over het festival. Deze keer zou het zelfs om 11 uur ’s ochtends beginnen en duren tot 11 uur ’s avonds. Wij bleven toch maar bij het oorspronkelijk plan om er om 12 uur te zijn. Om half twaalf begon het te regenen, eerst lichtjes, maar daarna gestaag. Het voelde niet goed om toch nog te proberen om er om 12 uur te zijn, dus een uitgebreide lunch in Aromas bood uitkomst. Om twee uur was de ergste regen voorbij, dus toen toch maar op naar het festivalterrein.

Terwijl naar het park liepen was het zo waar droog, maar hoe dichterbij we kwamen, hoe stiller het werd. Geen muziek te horen. Toch maar naar binnen en na uitgebreid gefouilleerd te zijn konden we de kaartjes kopen. In plaats van de gewonde tickets van 1.000 Frw hebben we maar de VIP tickets genomen van 3.000 Frw, al was niet helemaal duidelijk wat er het voordeel van zou zijn. Een programma was er natuurlijk wel, maar een programmaboekje of een overzicht van wie waar en wanneer zou optreden natuurlijk niet. Daar was nog iemand mee bezig en dat zou later nog komen.

Het festivalterrein was nog nagenoeg leeg. Niet meer dan 100 bezoekers, waarvan waarschijnlijk nog de meeste in functie. Op één van de podia begonnen een aantal musici aan een soundcheck. Nu hadden we in ieder geval wat geluid. Tot overmaat van ramp begon het weer te regenen. Gelukkig konden we onderdak vinden onder een tentzeil. En op een gegeven moment knipte iemand ergens een kabel door, met als gevolg dat we ook het geluid van de soundcheck moesten missen. Ondertussen kwamen er mondjesmaat nog wat mensen binnen, vooral veel muzungo’s.

Het laat maar weer zien dat als het regent in Rwanda, dat alles dan stil komt te liggen. De mensen kunnen heel lang op een droog plekje, schuilend voor de regen, wachten op betere tijden. Evenementen gaan vanzelf ook voorlopig niet door, omdat de mensen niet komen vanwege de regen. Een enorm fiasco begon zich af te tekenen. Wat beloofde een heerlijke lome middag in het park te worden met muziek en bier zou gaan verworden in een beetje koukleumen onder een tentzeil.

Het enige vermakelijke aan dit wachten was het kijken naar het opbouwen van het hek wat de VIPs zou moeten gaan scheiden van het gewone volk. Om drie uur werd de vrachtwagen het terrein opgereden en begonnen een aantal jongens in de stromende regen (zij wel!) het hek op te bouwen. Ondertussen ons afvragend hoe het mogelijk is dat men dat niet op vrijdagavond of desnoods zaterdagochtend had gedaan. Ook interessant om te zien hoe men ook bezig is om allerlei elektrische kabels met tang en tape met elkaar in verbinding te brengen.

Zo rond een uur of vier hield de regen dan eindelijk op. De kabel werd weer hersteld, waarschijnlijk met wat tape aan elkaar geplakt, en dus was er ook weer muziek. Het hek om de VIP ruimte is klaar. En zowaar om kwart over vier zijn we echt begonnen. Mighty Popo, een Canadees van Rwandese afkomst, was de organisator van het festival en nam even het woord. Hij verontschuldigde voor het weer en kondigde de eerste artiest aan. In Canada schijnt Mighty Popo heel bekend te zijn en op te treden op menig ‘folkfestival’. Waarschijnlijk heeft hij bedacht om het idee van een festival te exporteren naar Rwanda.

Dan volgen op twee podia de muzikanten elkaar snel op. De ene wat beter dan de andere, de ene wat interessanter dan de andere. Het is ook moeilijk om te weten wie er nu optreedt, maar omdat de meeste namen toch niets zeggen, maakt dat ook niet zo veel uit. Er is muziek, er is bier, het blijft droog en dat lijkt het toch nog wat te gaan worden

Dit festival valt helaas precies samen met het welkomsdiner voor alle nieuwe medewerkers via VSO. Dus moesten wij het geheel tussen zeven en tien even onderbreken. Om tien uur zijn echter snel weer teruggegaan om de laatste artiesten nog te zien optreden.

Het festival had zich inmiddels beperkt tot één podium, waar het intussen het toch nog wel redelijk opgekomen publiek zat te luisteren naar een rapartiest. De eerste teleurstelling was dat het bier uitverkocht was. Dan maar gewoon luisteren naar de muziek. De rapartiest is klaar en de omroeper kondigt aan dat er nu een band komt optreden uit Burundi. Minstens acht musici staan in de startblokken. Dan komt de minister van MIJESPOC (Ministry of Youth, Sports and Culture) nog even aan het woord. Hij probeert populair te doen, maar dat lukt niet echt. Dan valt het geluid van zijn microfoon uit, toch gaat hij nog vijf minuten door zonder dat iemand in het publiek het kan horen. Niemand grijpt in. Dan lijkt er toch iets door te dringen dat er iets niet goed is, en wordt het opeens heel erg verwarrend, en dan wordt plotseling aangekondigd dat het afgelopen is. In verbijstering blijven wij nog even staan, terwijl ondertussen het Rwandese publiek gedwee afdruipt. Dat is wel weer het mooie aan Rwanda dat zoiets gewoon wordt geaccepteerd. In het westen zouden uit protest vast enkele zaken naar het podium zijn gegooid of nog erger.

Wij zijn volkomen in het duister waarom het zo plotseling is afgebroken. De musici stonden duidelijk klaar, dus die wilden nog wel. Heeft de minister in zijn niet te verstane speech het festival beëindigd? Heeft het te maken met het tijdstip van elf uur, dat er geen muziek meer gemaakt mag worden na dit tijdstip? Of komt het gewoon omdat de apparatuur niet meer in werking te krijgen was? We zullen er waarschijnlijk nooit achterkomen. Wel jammer, want door het uitgelopen programma had ik gehoopt om nog een aantal artiesten te zien, waaronder Mighty Popo zelf. Het heeft niet zo mogen zijn.