Paranoia

Deze week ben ik bezoek geweest bij Anne en Johan. Ook Martha was aanwezig en gezamenlijk hebben een ouderwets potje Risk gespeeld. De ambiance was gezellig en ondanks de domper dat we de maansverduistering niet hebben gezien vanwege de bewolking was het een aangename avond.

De buurt waarin ze wonen is wel een beetje een vreemde buurt. Het lijkt wel een spookstad. Ze wonen aan de Rue Depute Kamuzinzi en dat is in de wijk Kiyovu in de buurt van het woonhuis van Paul Kagame. De laatste tijd zijn alle huizen in buurt van de president afgebroken, zij wonen in het gedeelte dat nog net niet is afgebroken. Er gaan heel veel geruchten rond waarom dat is, maar niemand die het weet. Sommigen zeggen dat het een park wordt, anderen hebben het erover dat er kantoren zullen worden gebouwd. De variant die het meest waarschijnlijk wordt geacht is dat er nieuwe huizen worden gebouwd voor de mensen die politiek het meest nabij staan tot de president. Maar ja, het nadeel hiervan is dat door een grote, gerichte bom het gehele kader van het land Rwanda uitgeschakeld zou kunnen worden. Dus of dat nu zo verstandig is?

In deze buurt zijn alle huizen verdwenen, maar alle bomen staan er nog wel en ook de wegen zijn er nog. Dat geeft een behoorlijk vervreemdend effect. En dan staat er nog een militair op elke hoek van de straat. ’s Avonds als het intussen donker is geworden voelt het gewoon luguber aan. Om bij het huis van Anne en Johan te komen kom je langs de rand van het ontheemde gebied. Al lopend was ik op weg naar hun huis en dat vond zo’n militair dusdanig vreemd dat ik onderworpen werd aan een klein vraaggesprek. Hij wilde weten waar ik naar toeging. Gelukkig kwam Johan er al aangelopen, dus toen was hij al snel tevreden.

De telefoonverbinding in hun wijk is ook heel slecht. Omdat ik een beetje verdwaald was, heb ik hun gebeld voor de richting naar hun huis. Net als we allebei twee zinnen had gezegd, werd de verbinding weer verbroken. We hadden drie telefoongesprekken nodig om de juiste aanwijzingen door te geven. Dit heeft ook te maken met veiligheidsmaatregelen voor de president. Dit schijnt vrij vaak voor te komen bij hun in de buurt. Al met al best wel lastig om een fatsoenlijk telefoongesprek te voeren in de omgeving van het huis van de president.

De Rue Depute Kamuzinzi is een doodlopende straat die uitmondt op de achterkant van de oude Franse ambassade. De officiële ingang was aan de voorkant aan een vrij drukke weg. Aan de achterzijde is de ingang een beetje verscholen tussen het lommer van de bomen. Ik stel me zo voor dat in de dagen voor 1994, en misschien ook nog wel erna, alle schimmige figuren, die wat minder moesten opvallen, via deze ingang naar binnen zijn gekomen. En aan de voorkant zijn alle officiële gasten natuurlijk met de nodige grandeur ontvangen. In 2006 is hier een einde aangekomen. Nadat de Franse regering de huidige president van Rwanda beschuldigd had van medeplichtigheid aan de dood van de voormalige president werd de Franse ambassadeur het land uitgewezen. De Franse ambassadeur is inmiddels weer terug, maar heeft nu zijn intrek moeten nemen in een iets bescheidener optrekje.

Mijn kantoor is niet ver verwijderd van het werkkantoor van Paul Kagame. Tegenover dat kantoor staan twee grote kantoorgebouwen. Deze staan al sinds maanden leeg. Men beweert dat deze leeg staan, omdat ze bouwvallig zijn. Aan de buitenkant is dat er niet van af te zien. Of zou men bang zijn dat er onverlaten intrek in zouden kunnen nemen met minder aangename bedoelingen? Of begin ik ook te veel in paranoia te denken? In ieder geval is een van deze twee gebouwen onlangs binnen twee weken met de grond gelijk gemaakt. Eens kijken of de tweede nu snel zal gaan volgen