Food Fair

Afgelopen zondag de grootste hoeveelheid blanken bij elkaar gezien sinds mijn aankomst in Rwanda. In Rwanda worden alle blanken ‘muzungo’ genoemd. Deze muzungo’s waren massaal afgekomen op de Food Fair.

THIS SUNDAY! COME AND HAVE FUN!

Sunday the 29th of May

AIC 6th Annual International Food Fair

Will take place at the Belgian Residence in Kiyovu

From 12.00 to 5.00PM on SUNDAY 29th of May 2011

Come and enjoy:

• International food
• Kids Corner
• Jumping castle
• Music with Men on Hills

Entrance fee is 6000 Frw for Adults
and 3000 Frw for Children between 3 and 12 years old

All proceed goes to charity
Come and eat all you can!

Dit evenement wordt jaarlijks op de laatste zondag in mei georganiseerd door de diverse ambassades in Kigali. Elke ambassade verzorgt een stand waar ze de lekkernijen van hun eigen land aanbieden. Je betaalt 6.000 Frw om binnen te komen en dan kun je zo veel wilt eten uit de diverse aanwezige landen. De opbrengst van het geheel gaat vervolgens naar een goed doel.

Dit jaar vond het plaats in de residentie van de Belgische ambassadeur. Deze residentie omvat een enorm terrein middenin de hoofdstad, nog veel groter dan onze Nederlandse residentie. De Belgen stonden natuurlijk vooraan bij het uitkiezen van een mooi plekje in Kigali en dat kan je wel zien. De woning van de ambassadeur is echter niet een van de mooiste, eigenlijk een beetje een lelijke blokkendoos. Een gebouw dat in de jaren zestig en zeventig misschien wel mooi is gevonden.

Ik kwam aan zo rond half een en het was er toen al behoorlijk druk. Tot in de wijde omtrek stonden de dure auto’s geparkeerd. Binnen zat iedereen zich tegoed te doen aan diverse hapjes. De volgende ambassades heb ik gezien: Zweden, Rusland, Egypte, Japan, China, Sri Lanka, België, Zuid Afrika, Zwitserland, Groot Brittannië, Verenigde Staten, India, Libanon en ons eigen Nederland natuurlijk. Voor de expat gemeenschap is de Food Fair aangegrepen om eens goed te gaan lunchen en om drie uur moest menig land dan ook al nee verkopen. Na drieën begon het ook al een beetje leeg te lopen.

  

Bij de Nederlandse stand waren er onder andere poffertjes, blokjes kaas, leverworst en stukjes haring met uitjes. Ik ben gevraagd om ook een bijdrage te leveren en tussen drie en vier uur had ik dienst in de Nederlandse stand. Gezien de ontwikkelingen op het terrein zag ik al aankomen dat ik niet zo veel te doen zou hebben. Om drie uur heb ik mijn plaats ingenomen. Gelukkig waren er nog een paar poffertjes en de haring was ook nog niet helemaal op. Maar na een kwartiertje dienst te hebben gehad waren we echt helemaal los. Dus ik heb nog even helpen met opruimen, maar daarna zat mijn taak er al weer op.

Dat was een goede gelegenheid om nu maar eens goed te gaan genieten van de band die er aan het spelen was: Man on Hills. Deze band heeft een Nederlands tintje, want Egbert speelt er saxofoon. Tot sluitingstijd hebben we dan ook heerlijk ontspannend geluisterd naar de jazzachtige muziek die ze maakten.