Ibisope

Zondag en maandag ben ik bezoek geweest bij Erin in Nyamata. Nyamata ligt ten zuiden van Kigali. Met de bus is het ongeveer een ritje van 40 minuten en een enkeltje kost 600 Frw. Erin is Amerikaanse en werkt daar als begeleider van de leraren op de diverse scholen bij haar in de sector. Zij woont daar in een schattig huisje en is voor zeven maanden in Rwanda.

Nyamata is een beetje een stad in opkomst. Over een aantal jaren wordt het nieuwe vliegveld van Kigali geopend en deze komt vlak bij Nyamata liggen. Hierop wordt al volop geanticipeerd, volgens Erin komt er elke week wel een nieuwe winkel bij. En sinds kort is er de nu al befaamde Black & White club geopend.

Op zondagavond speelde daar de lokale band Ibisope. Toen we daar zes uur aankwamen speelde ze al en toen we om half negen weg gingen speelden ze nog, zonder ook maar van een pauze te genieten. Het volume was dusdanig, dat een goed gesprek niet mogelijk was, maar dat hoort er ook een beetje bij. Ze speelden van die heerlijke Afrikaanse muziek, met dat typische een beetje blikkerige gitaargeluid, ondersteund door bas, drums, percussie en synthesizer. En de zanger maakte er af en toe van die aandoenlijke danspasjes bij. Ik heb er goed van genoten.

Terwijl ik geniet van de muziek dwalen mijn gedachten af. Ik krijg ook gedachten om ervoor te gaan zorgen dat ze gaan optreden in Nederland. Misschien kunnen ze met een beetje goede manager wel heel succesvol worden in ons land. Als ik daar nu eens een steentje aan kan bijdragen.

De Afrikaanse muziek werd halverwege de sessie opeens onderbroken door een Franstalige versie van onze klassieker ‘t’Is weer voorbij de mooie zomer’, maar daarna gingen ze gelukkig weer door met hun gewone repertoire. Dit zorgde wel even voor een moment van vervreemding. Zit je daar in het verre Rwanda het refrein van deze zomerhit van weleer mee te zingen!

Erin en ik hebben ons ook nog op de dansvloer gewacht, ondanks het feit dat onbegrijpelijk genoeg door niemand anders werd gedaan. Erin zei dat ze toen ze twee weken geleden met Rachel op de lege dansvloer ging dansen, dat deze binnen de kortste keer goed gevuld was. Helaas hebben wij dat met z’n tweeën niet voor elkaar gekregen, de dansvloer bleef leeg, het is dus wel duidelijk aan wie dat heeft gelegen.