Eén van de sporten op de Paralympische Spelen is zitvolleybal. Rwanda is in Afrika één van de betere teams in deze sport. Deze sport bood dus één van de grootste mogelijkheden voor een sporter uit Rwanda om mee te gaan doen aan de Paralympische Spelen in Londen in 2012. Om die kans nog wat te vergroten heeft men het voor-Olympische toernooi naar Rwanda gehaald. Dat was van 24 tot en met 27 november 2011. Via mijn huisgenoot Simon, die werkt bij de NPC (National Paralympic Committee) bleef ik een beetje op de hoogte.
Ik hoorde dan dat ze eigenlijk niet genoeg geld hadden om dit toernooi te gaan organiseren. Dit resulteerde erin dat op het laatste moment nog allerlei instanties en personen zijn benaderde om een bijdrage te leveren. Door deze extra bijdragen en door het schrappen van een aantal niet noodzakelijke posten werd het tekort al flink teruggebracht, maar het was zeker niet verdwenen. De organisatoren maakten zich echter niet druk. Het zou allemaal wel goed komen en zo niet dan zou het ministerie het tekort wel gaan dichten. De muzungo’s deden daar veel te moeilijk over.
Men maakte zich meer zorgen over het aantal deelnemende landen. Oorspronkelijk zouden er tien meedoen, maar volgens de regels van het aloude kinderversje bleven er steeds minder over. Als er minder dan vier deelnemende landen zouden zijn, dan zou het toernooi zijn geldigheid verliezen als preselectie voor de Paralympische Spelen. Een week voor aanvang waren er nog zes deelnemers, het hele schema was al in elkaar gezet, en toen kwam er nog een afzegging van Nigeria binnen. Kon het hele toernooischema opnieuw in elkaar worden gezet.
Gelukkig kwamen er niet meer afzeggingen. Dat resulteerde in de volgende uitnodiging:
Sub-Saharan Zone Sitting Volleyball Qualifier for
An Invitation!
Matches start today, but the finals begin on Saturday and the BIG match is 19:00 on Sunday - hopefully Rwanda will be in the final, so if you are in Kigali
Teams are from Rwanda , Kenya , Burundi , DR Congo and Uganda
This event marks the start of a new era for our athletes in Sub-Saharan Africa, and World Organisation of Volleyball for Disabled are indebted to NPC Rwanda for taking the initiative and acting as hosts for this landmark event. This indicates a number of things about NPC Rwanda and its staff; that the WOVD holds Rwanda in high regard as a result of the excellent support they have given their neighbours; that with the guidance of WOVD the NPC is capable of organising an event of this stature; and that Rwanda is truly a leader in the development of volleyball in Sub-Saharan Africa. Hopefully other nations will gain confidence from their involvement this week and follow their example in the not too distant future.
This qualification event has a truly international element with a wide variety of countries providing either teams, officials or volunteers. This is a remarkable illustration of the power of sport to bring people together from a variety of countries and backgrounds for a common purpose.
Op vrijdagmiddag zijn wij met ons drieën op weg gegaan naar het stadion. We weren ruim op tijd om de voorbereidingen voor de wedstrijd tussen Rwanda en Congo te gaan aanschouwen. Rwanda gaf als voorproefje een spectaculaire warming-up en tussendoor konden we nog even praten met de Nederlandse coach van het team van Rwanda. Zijn naam is Peter Karreman. Hij gaf aan dat Rwanda eigenlijk wel torenhoog favoriet was om dit toernooi te gaan winnen. Maar tevens zei hij dat niets zeker is, dat de bal rond is en dat ze misschien de druk van het favoriet zijn of het thuis spelen niet aan zouden kunnen. Wij zouden moeten afwachten.
Na de volksliederen werd er begonnen met de wedstrijd. Het begin was heel nerveus en er werden af een toe slordig gespeeld. Rwanda was wel iets beter en lag ook constant voor, maar maakte in eerste instantie niet een overweldigende indruk. Maar af en toe was het best spectaculair om te zien, want met een uiterste krachtinspanning werd een onhoudbare bal alsnog in het spel gehouden.
Omdat wij er vroeg bij waren en het nog niet zo druk was konden we heerlijk luxe plaatsnemen op de luxe stoelen die bedoeld zijn voor de hoogwaardigheidsbekleders. Die waren voor deze wedstrijd nog niet komen opdagen, dus kwam nu elke muzungo in aanmerking om in de fauteuils plaats te nemen. Ondertussen werden we ook nog getrakteerd op een drankje. Marte vond het allemaal best interessant en heeft de wedstrijd bijna volledig vol aandacht zitten aanschouwen.
Het zestal van Congo deed het helemaal niet zo slecht. Via Simon had ik begrepen dat ze in Congo eigenlijk twee nationale teams hadden. Eentje uit Kinshasa en eentje uit Goma. Gezien de enorme afstanden en de slechte verbindingen in dat land niet geheel onlogisch. De organisatie kreeg de vraag toegespeeld of zij konden aangeven welke van deze teams nu mee mocht doen aan dit toernooi. Deze bal is gewoon weer teruggespeeld en welke van de teams nu de tegenstander is geweest is tot op heden niet duidelijk. Wel valt op dat ze in totaal maar zeven spelers bij zich hadden. Dit in tegenstelling tot Rwanda, dat had nog zes reservespelers tot haar beschikking.
De eerste en tweede set waren allebei voor Rwanda, zij het dat dit niet gepaard ging met een overtuigende voorsprong. In de derde set werd het gehele zestal van Rwanda dat op de bank zat in het veld gebracht en dat zorgde voor een groot verschil. Achteraf hoorden we dat de eerste twee sets eigenlijk gespeeld waren door het tweede zestal en dat de zes besten pas in de derde set zijn opgesteld.
Nu ging het duidelijk beter. Congo werd gewoon opgerold. Harde opslagen en spectaculaire reddingen zorgen ervoor dat Rwanda binnen de kortste keren de set en dus de wedstrijd had gewonnen. Wij feliciteerden de coach en voegden hem toe zijn team in de finale nog een keer te mogen zien. Het was een zeer geslaagde middag en leuk om deze sport zo te zien.
Op zondag waren we present voor de finale. Rwanda had natuurlijk de finale gehaald en de tegenstander was Kenia. Deze keer was het stadion goed gevuld, ook de eretribune, dus dat zorgde ervoor dat we nu onze intrek op de gewone tribune moesten nemen.
Al heel snel kwam Rwanda in de eerste set op een flinke voorsprong. De spelers uit Kenia leken haast verlamd door de ambiance en leken het halverwege de eerste set al te hebben opgegeven. Het werd dus een vrij eenzijdige wedstrijd, de overwinning van Rwanda is nooit in gevaar gekomen.
Na afloop hebben we nog even gewacht om het uitreiken van de prijzen te gaan aanschouwen. Helaas werd dit moment door een aantal hoogwaardigheidsbekleders aangegrepen om uitgebreid hun ei te gaan leggen. Na een halfuurtje was het mooi geweest en hebben we de ceremonie verder aan ons voorbij laten gaan. Het was al laat geworden.
Rwanda is dus winnaar geworden van dit toernooi en mag als resultaat dus naar de Paralympische Spelen in Londen. Dit zal plaatsvinden tussen 29 augustus en 9 september 2012. Iedereen die dan in de buurt is nodig ik bij deze uit om kaartjes te gaan kopen om zodoende het team uit Rwanda te kunnen aanmoedigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten