Paralympics - deel 8 (Slot)

Dinsdag 4 september is mijn laatste dag in Engeland in verband met de Paralympics. Vandaag staan er geen wedstrijden voor mij op het programma. De trein zou gaan vertrekken om drie uur ’s middags. Ik heb dus nog een paar uurtjes voor mijzelf, om een paar souvenirs te kopen en gewoon nog even te genieten van Londen. Ik heb geen zin om nog iets heel specifieks te gaan bekijken. Het wordt dus een wandeling in de omgeving van het hotel en het treinstation. Dat is de wijk met de naam Bloomsbury.

Ik begin met een koffie in de British Library. Een enorm gebouw met een klein museum en een voorziening voor het schenken van koffie. Genoten in de ochtendzon op het terras bij de bibliotheek.

 

Ik vervolgde mijn weg langs de Euston Road en werd onderweg door een aardige mevrouw getrakteerd op een flesje water. Die werden aan iedereen uitgedeeld, omdat het zo’n warme dag was.

Voor het station van Euston was een van de parkjes afgezet door de politie. Vol bewondering heb ik gekeken hoe dit park minutieus werd onderzocht door een flink aantal agenten. Ik heb geen idee waar ze naar zochten.

 

Bij de School of African and Oriental Studies stond een enorme rij voor de voedseluitdeling. Arme sloebers, alternatievelingen, studenten maar ook een enkele keurig geklede dames en heren stonden te wachten totdat ze aan de beurt waren.

Ik heb geluncht in een zo’n authentiek mogelijke Engelse pub. Ik heb een ‘chicken and mushroom pie’ besteld, vergezeld van een Engels biertje zonder schuim. Ik vind het altijd weer fascinerend om te zien hoe groen de bijgeleverd erwten zijn. Hoe maken ze die toch zo groen?

 

Terug in de buurt van het station van St. Pancras en Kings Kross kom ik voor de laatste keer langs de winkel op de hoek waar ze alles verkopen. Een winkel zonder naam. Een paar laatste inkopen en dan neem ik de trein weer terug naar huis. Het reisschema gaf aan dat ik om half elf weer thuis zou zijn. Dat hield wel rekening met een enorme lange overstaptijd in Brussel. Op papier zou dat meer dan een uur kosten, in de praktijk was de tijd van 13 minuten tussen aankomst in Brussel met de Eurostar en het vertrek met de intercity ruim voldoende. Om half tien al weer thuis. Daar werd ik warm verwelkomd!