Op 5 december hebben we Cor en Anne gevraagd om samen met ons Sinterklaas te vieren. Vanuit Nederland had Wilma diverse lekkernijen gekocht ter omlijsting van dit feest: pepernoten, marsepein en zelfs warme chocolademelk.
Na de maaltijd waren we lekker aan het genieten van onze warme chocomel, terwijl we ondertussen aan het kwartetten waren met het Sinterklaaskwartet. Plotseling werd er op de deur geklopt. Wie zou dat zijn? Zou Sinterklaas en Zwarte Piet dan ook nog op Pakjesavond ons een bezoek komen brengen?
Wilma schrok zich een hoedje, maar Marte opende zonder angst al heel snel de gordijnen, waarbij ze maar ternauwernood de schim van Zwarte Piet miste. Een grote rode zak stond er buiten op de veranda. Marte schreeuwde het uit: “Cadeautjes, cadeautjes!” Gelukkig had ze geen oog voor Zwarte Piet die net om de hoek verdween in het donker.
Binnen kon Marte bijna niet wachten om alle cadeaus uit te pakken. Af een toe moest er wel eerst een gedicht gelezen worden. Op het moment dat Marte het cadeau met Tess Tekenspin uitpakte was ze helemaal door het dolle heen. “Dat heb ik al een hele tijd willen hebben!” Sinterklaas is een inderdaad een alwetend man die weet heeft van alle wensen van elk kind.
Voor iedereen was er uiteindelijk een klein cadeau. Ook voor onze huisgenoten Simon en Alan en onze bewaker Jean had Sinterklaas een chocoladeletter meegebracht. Zo was er wat voor iedereen en was het met recht een heerlijk avondje. Sinterklaas komt dus echt ook naar Afrika. Tot ziens, Sinterklaas, tot volgend jaar in Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten