bertinafrika: Het proces Ingabire ligt weer eens stil

De zaal is leeg. Onder het portret van de president hebben de rechters geen zitting genomen. De griffier evenmin. Geen aanklagers die quasi ongeïnteresseerd achterover in hun stoel hangen. Geen verdachten in hun roze pakjes met hun advocaten. Geen publiek, niet binnen en niet buiten. Wat ziet zo’n zaal er opeens anders uit.

Uit mijn laatste bezoek aan de rechtszaak heb ik begrepen dat Nederland de drie documenten heeft overhandigd aan de Rwandese autoriteiten. Op maandag 14 november heeft er enorm dik pak papier op de tafel van de aanklagers gelegen, zo’n tien centimeter dik. Men had het over 600 pagina’s aan documentatie. Op de een of andere manier zijn die drie documenten, die schijnbaar uit zo’n twintig pagina’s hebben bestaan, uitgegroeid tot een stapel van 600 pagina’s.

Deze documenten zijn deels in het Nederlands en moeten dus eerst worden vertaald. Omdat deze vertaling in opdracht van de overheid uitgevoerd gaat worden moet dit geschieden via openbare aanbesteding. Tijdens een vorige rechtszaak met dergelijke documenten schijnt het tien maanden geduurd te hebben voordat de vertaling was afgerond. Als dat hier ook het geval zou zijn, dan zou dat een oponthoud betekenen van minstens deze periode. Dat zou natuurlijk niet al te best zijn. Daarom heeft men besloten om het niet van het Nederlands in het Kinyarwanda te vertalen, maar in het Frans. Deze taal begrijpt iedereen die betrokken is bij de rechtszaak en hierdoor zou wat tijdswinst geboekt kunnen worden. Onbekend is echter hoe lang de vertaling op zich laat wachten.

In de week hierop volgend was men nog steeds bezig naar aanleiding van de lijst van 76 vragen van Ian Edwards. Edwards moest aan de rechters uitleggen waarom hij de vragen had gesteld aan de medeverdachten. Als hij aan de rechters op voldoende wijze kon uitleggen dat het zinvolle vragen waren, dan zouden de vragen en hun antwoorden worden toegelaten als bewijsmateriaal. Dus ging het weer over de missie van Karuta in februari 2008 naar Kinshasa. Edwards zat omstandig uit te leggen dat deze missie elke logica miste.

Dan springt de dikke aanklager weer eens even in. Hij begint meewaardig uit te leggen dat de geografische situatie in Congo zeer ingewikkeld is en dat deze heel erg verschilt van de situatie in Europa en dat hij graag de heer Edwards in een aparte sessie hierover uitleg wil geven. Edwards reageert hierop door te zeggen dat hij die uitnodiging graag wil accepteren, maar geeft ook aan dat hij zich wel degelijk verdiept heeft in de situatie. En voegt er aan toe dat als hij een andere persoonlijkheid zou hebben dat hij zich dan beledigd had gevoeld door de opmerking van de aanklager. Met andere woorden: hij voelt zich beledigd, maar gaat er geen zaak van maken.

Dat gaat zo nog een poosje over en weer. Nog meer komen aan het woord om hun zegje te doen over de situatie in Congo. De aanklagers hebben lol om het geheel en een ervan zit met zijn pen tekeningen te maken op het etiket van zijn waterflesje. De discussie over en weer gaat helemaal over niets en is alleen maar om elkaar wat vliegen af te vangen. En dat is het laatste wat ik gezien heb van de rechtszaak.

bertinafrika

vrijdag 2 december 2011

Het proces Ingabire ligt weer eens stil

Geen opmerkingen:

Een reactie posten