Dr Claude (Ik ben beroemd!)

Ik ben beroemd in Rwanda! Ik heb een rol in de video van de nieuwste hit van de bekende Rwandese artiest Dr Claude met als titel ‘I love you so’. Hopelijk binnenkort op YouTube.

Vorige week zaterdag liep ik om een uur van drie rond op de jaarlijkse Crafts Fair bij de Amerikaanse ambassade. Kijkend naar alle snuisterijen en luisterend naar de muziek van Kwizera. Op dat moment kreeg ik een telefoontje van Rose, zij werkt namens VSO bij de YWCA in Gitarama. Zij vroeg mij of ik nog diezelfde middag mee wilde doen in een video. Omdat er een flink geroezemoes om mij heen was, kon ik het maar half verstaan. Ik stond op het punt om te vertrekken om weer eens mee te doen aan de Kigali Hash House Harriers en dus was mijn antwoord dat ik niet geïnteresseerd was.

Al lopende op weg naar een busje om mij naar de verzamelplek te brengen voor het hardlopen begon ik nog eens na te denken over het verzoek. En dacht dat ik elke week wel kan hardlopen en dat de opname van een video niet elke week is. Op een rustig plekje belde ik Rose terug om eens goed te vragen waar ze over belde. Zij zei dat ze iemand nodig hadden om te figureren in de video van Dr Claude. Toen ik hoorde dat het voor een video van Dr Claude was ik meteen wel geïnteresseerd en vroeg dus of ze nog steeds iemand zochten. Zij hadden intussen nog niet iemand anders gevonden, dus het antwoord was ja.

Dr Claude kennen wij een beetje omdat zijn dochter bij Marte in de klas zat toen Marte begin dit jaar op de Nederlandse school zat. Hij bracht altijd zijn dochter weg naar deze school en haalde haar ook altijd weer op. Wilma heeft toen wel eens een lift van hem gekregen en heeft toentertijd ook een cd van hem ontvangen.

Rose verzocht mij om om vier uur bij het UTC-gebouw te zijn. Daar zou ik worden opgepikt Even na vieren stapte ik in de rode auto van Dr Claude. In de auto zaten al drie dames: Rose, Judy en Isy. Judy en Isy zijn in Rwanda namens VSO werkzaam in het onderwijs. Judy en Rose waren toevallig op zoek bij Isy toen zij het verzoek kreeg om te gaan spelen in de video. Vervolgens zijn zij drieën op zoek gegaan naar een mannelijke tegenspeler, dat ben ik dus uiteindelijk geworden. Het werd mij duidelijk dat het mijn taak zou zijn om een roos te overhandigen aan Isy. Dat zou dan opgenomen worden en onderdeel worden van de video van Dr Claude.

De opnamen vonden plaats in het huis van Dr Claude. De garage was ontruimd. Een wit doek was over de vloer gelegd. Twee enorme lampen stonden opgesteld. Deze zorgden ervoor dat de ruimte baadde in het licht. Het enige rekwisiet dat erin stond was een barkruk. Buiten de garage was het gezellig druk met allerlei mensen. De auto van Dr Claude werd tot vlak bij de garage gereden. De cd met het liedje ‘I love you so’ werd via de installatie in de auto afgedraaid en op herhaling gezet. Wij hebben dit lied waarschijnlijk wel honderd keer gehoord die middag.

Het idee achter de video is om vier verschillende stellen te laten figureren in de video. Een Indiaas stel, een Chinees koppel, twee Rwandezen en tenslotte een blank tweetal. Dat zouden dus Isy en ik zijn. Het Indiase stel was al weer vertrokken, maar het Chinese koppel was er nog wel. Over de Rwandezen werd niet gesproken, klaarblijkelijk was dat ook allang geregeld.

Eerst waren de Chinezen aan de beurt. De vrouw ging op de barkruk zitten, de man stond er naast en Dr Claude erachter. Het was de bedoeling dat het tweetal met elkaar aan het praten zou zijn, terwijl ondertussen Dr Claude playback aan het zingen was op zijn eigen liedje. Zo zou onze taak er dus ongeveer uit gaan zien.

Daarna waren wij aan de beurt. In de eerste scene moest ik op de barkruk zitten en Isy ging naast mij staan met een parasol in haar handen. Het was mijn taak om tijdens de opname een roos te overhandigen aan Isy. Ondertussen moesten wij proberen een geanimeerd gesprek te voeren. Dat viel nog niet mee. Op het gegeven moment wordt de gespreksinhoud van een niveau dat je geen idee meer hebt wat je nu moet zeggen. Ook zijn we gaan fluisteren terwijl dat natuurlijk helemaal niet nodig was. De muziek staat allang op de band, nu werd alleen maar het bijbehorende beeldmateriaal geschoten.

We kregen ook nog een tweede scene. Nu ging Isy plaatsnemen op de barkruk en kreeg ik mijn plek op een nieuw aangeleverd kuipstoeltje. Ik moeste wederom een roos overhandigen en nog steeds moesten wij proberen om een zo’n normaal mogelijk gesprek te voeren. Dr Claude stond tussen ons in en zong ook hier weer playback op zijn liedje. De neiging om naar Dr Claude te gaan kijken op plaats van naar elkaar moesten wij natuurlijk onderdrukken.

Na een kwartiertje zaten voor ons de opnamen erop. Dr Claude ging nog even verder met wat vervolgopnamen. Op de nieuw ingebrachte sofa was er eerst een opname met alle vijf aanwezige kinderen en vervolgens een paar opnames solo. Even later was de sofa weer weg en werd nog een aanvullende opname gemaakt van Dr Claude in een nieuwe blouse. De kledij mag dan worden gewisseld, maar de zilveren ketting met de letters DR bleef natuurlijk wel om zijn nek hangen.

Ondertussen was het koude bier en bovenal de koude witte wijn aangeleverd door Iris, de Belgische vrouw van Dr Claude. Terwijl Dr Claude nog bezig was met de opnamen genoten wij allen nog na van de geleverde prestatie en de heerlijke koele drankjes. ‘I love you so’ schalde voor de zeventigste keer uit de luidsprekerboxen van de auto. De sfeer was zeer gezellig en gemoedelijk. Toen Dr Claude klaar was kwam hij er ook bij. Hij komt zeer sympathiek over en is heel benaderbaar door iedereen. Wij krijgen een gesigneerde cd en ook een demo van de cd met het nieuwste liedje erop.

In de inmiddels lege garage wordt gedanst op ‘I love you so’. De Rwandezen beginnen als eerste en al gauw komen wij muzungo’s erbij. De cameraman gaat door met opnemen. Opeens zijn alle Rwandezen verdwenen en blijven alleen de vier blanken over. Wij dansen gewoon door op de muziek en ondertussen schiet de cameraman zijn plaatjes. Achteraf twijfelen wij of het per ongeluk was dat alleen wij vieren overbleven of dat er enige opzet in het spel was. Wij vermoeden wel dat als er een versie van de video met de bloopers van de dag komt, dat deze opname dan zeker een prominente plaats erin zal krijgen.

De lampen gaan uit, het witte doek wordt opgerold, de rekwisieten worden afgevoerd, de sofa wordt met vereende krachten teruggebracht naar de woonkamer. De lege garage ziet er weer uit zoals een garage er uit moet zien. Het feestje buiten de garage wordt echter nog even verder voortgezet met muziek, dans, bier en witte wijn. Ik kan Nederlands spreken met Iris, maar ook met Natascha die woonachtig is in België. Zij is hier met haar moeder. Wij worden allemaal uitgenodigd voor een concert voor over zes dagen. Dan zullen Dr Claude, Natascha en haar moeder optreden. Dat willen we natuurlijk niet missen. Het is na zevenen en tijd om te gaan. We hebben besloten om met zijn vieren te gaan eten in Sole Luna en we worden er persoonlijk heengebracht door Dr Claude, in zijn rode auto.

Zo komt er een einde aan middag met onverwachte inhoud. De video is inmiddels klaar en ik heb hem ook al gezien. Het is vreemd om jezelf zo terug te zien. Een beetje schaamte bij zoiets als dit blijft natuurlijk altijd aanwezig. En tot onze verbazing is de scene met de vier dansende muzungo’s ook gewoon een onderdeel geworden van de reguliere video. Het ziet er niet eens al te potsierlijk uit. De video is aangeboden aan de Rwandese televisie en is er inmiddels ook al vertoond. Vanaf nu kan ik misschien niet meer anoniem over straat lopen in Rwanda!