Het duel van het jaar

Afgelopen zondag was er het duel van het jaar. Althans zo werd het van te voren aangekondigd. De competitie van Rwanda is inmiddels al begonnen en is dit weekend gevorderd tot de vijfde speelronde. In het Amahoro stadion vond de wedstrijd plaats tussen de twee grote rivalen van Kigali en dus eigenlijk Rwanda. Het duel tussen de volksclub Rayon Sport en de club van het leger APR.

APR had tot nu toe alle wedstrijden gewonnen en stond dus bovenaan in de competitie. Rayon Sport had al wat punten laten liggen en was dus op zoek naar een overwinning.

Wij zaten te lunchen op het terras van Chez Lando en keken neer op het plein van Kisimenti. Rond het middaguur waren de fans al overactief. Busjes en motoren met vlaggen en luid toeterende fans passeerden de rotonde op weg naar het stadion. De APR-fans met zwart-witte vlagen, de fans van Rayon Sport met blauw-witte.

De wedstrijd zou oorspronkelijk om half drie ’s middags plaatsvinden. Op hetzelfde tijdstip zou echter ook de topper in Engelse competitie zijn, de wedstrijd tussen Manchester City en Manchester United. De Engelse competitie is mateloos populair hier in Rwanda en als er een dergelijke wedstrijd uitgezonden wordt, dan zullen alle bars en cafés met de juiste satellietverbinding uitpuilen van de toegestroomde fans.

Men was bang dat er mensen naar de wedstrijd op televisie zouden gaan kijken dan naar de wedstrijd in het stadion. Heel slim heeft men de wedstrijd uitgesteld tot half vijf, maar bovendien heeft men besloten om de derby van Manchester te vertonen op een groot scherm in het stadion. Zo kon de voetbalhongerige toeschouwer beide wedstrijden zien.

Ergens gedurende de eerste helft neem ik met mijn ticket van 5.000 Frw plaats in het stadion. City staat met 0-1 voor. Even later krijg ik gezelschap van iemand naast mij. Al snel wordt duidelijk dat het een Nederlander is, afkomstig uit Bedum. De geboorteplaats van Arjen Robben. Fan van FC Groningen. Namens zijn school uit Heerenveen is hij hier voor een paar maanden om een aantal van zijn leerlingen te begeleiden. Twee zijn er mee gekomen in het stadion. Soms is wereld heel klein, blijkt maar weer.

De wedstrijd in Engeland neemt dramatische vormen aan als United een ongenadig pak slaag krijgt van City (1-6). Elke keer als City scoort, wordt dat met enorm gejuich in het stadion begeleid. Ik dacht altijd dat United het meest favoriete team in Rwanda was, maar misschien hebben er nog wel meer mensen een hekel aan die club.

Terwijl de wedstrijd bezig is op het grote scherm, wordt door de twee teams op het hoofdveld warmgelopen. De jongens van APR worden daarin begeleid door hoofdcoach Ernie Brandts en assistent-coach Rene Hiddink, inderdaad de broer van.

Om half vijf begint de wedstrijd in een bomvol stadion. De eerste twintig minuten gaat het redelijk gelijk op met een licht overwicht van APR. Dit resulteert uit een fraai doelpunt via een kopbal vanuit een hoekschop. De voorsprong van APR wordt gevierd door de tribune aan de overkant, door ongeveer een kwart van de aanwezigen in het stadion. Ernie en Rene vieren het doelpunt ook uitbundig.

Na het doelpunt viel APR terug en kwam Rayon Sport meer in de wedstrijd. Vlak voor rust wordt een aanvaller van Rayon Sport gevloerd in het strafschopgebied. Penalty. En terecht. Deze wordt vlekkeloos ingeschoten. Dat geeft een 1-1 russtand. Door de fans wordt dit doelpunt gevierd alsof ze de wedstrijd al gewonnen hebben. Het is ook duidelijk dat er in het stadion veel meer fans van Rayon Sport zijn dan van APS. Rayon Sport is dan toch duidelijk de volksclub.

Na rust is APR nergens meer te bekennen. Rayon Sport is heer en meester in het kwalitatief magere duel. Het regent fouten, vooral bij APR. Misschien worden ze er zenuwachtig van ze zouden kunnen verliezen. Ernie heeft ze duidelijk niet de goede peptalk in de rust kunnen geven. De onvermijdelijke 2-1 voor Rayon Sport kon dan ook niet uitblijven. Het dak vliegt eraf in het stadion door het oorverdovende lawaai van de fans.

Ook na dit doelpunt kon APR zich niet herpakken. Het bleef fout op fout stapelen, met de beste kansen voor Rayon Sport. Om het tij te keren brengt Ernie een tweetal invallers in het veld. Een paar minuten voor het einde van de wedstrijd werd het opeens grimmig. Terwijl het spel stilligt voor een blessurebehandeling liggen er aan de andere kant van het veld opeens twee spelers van Rayon Sport op de grond en is er een opstootje tussen de spelers. Tussen deze twee teams is blijkbaar wel wat rivaliteit. De politie komt het veld op gerend om de spelers van elkaar te scheiden en de boel te sussen.

In de laatste vijf minuten komt er dan zowaar een slotoffensief met een paar kansen voor APR. En wonderwel valt het doelpunt dan toch nog, vlak voor het eindsignaal. De fans van APR kunnen alsnog juichen. Niet snel daarna is het afgelopen en eindigt de wedstrijd in een 2-2 gelijkspel. Ernie Brandts heeft met zijn team een nauwelijks verdiend gelijkspel gehaald en mag daar dik tevreden mee zijn.